Мен ўзбек адабиётига ҳеч кимга ўхшамаган, ўз овози ва ўз йўлига эга ёш қадам қўяётганига гувоҳ бўлдим. "Қўрқма" китоби муқовасига "Bestseller" деган сўз ёзилгани бежиз эмас экан. Чунки одамлар китоб ўқишдан узоқлашган бу даврда Жавлон Жовлиев асарининг учинчи нашри сотилиши ўзи бир қудрат, бир мўъжиза.
Деворда Бекжоннинг турли йилларда яратган асарлари,сўзаналар,сопол тақсимчалар орасида тизилиб турарди. Оқиш нур сочадиган шифтдаги кичик қандилни ёқиб юборди.Турли-туман портретлар осилган катта хона чороғон бўлиб ёришиб кетди.Шу билан бўёқ,ёғоч,ҳар хил ўткир хидли суюқликларнинг хидлари ҳам тарқаб кетгандай бўлди.
Ябукининг ўзи ёшлик пайтларида икки йил Париждаги рангтасвир мактабида таҳсил олганди. Ўшандан бери мартаба борасида ҳам, тақдир борасида ҳам ҳеч бир муаммога дуч келмаганди: университет аспиранти ана-мана профессор унвонини оламан деб турганди. Энди эса худди савдойи одамдек оқибатини ўйлаб-нетиб ўтирмай, ишни ташлаб, боши оққан томонга кетмоқчи бўлиб турибди.
“Саилий, айтчи шунча катта бўлган ва улкан ер шарини нима кўтариб турар экан. Улкан коинотда ер шари, ер сайёраси қандай тортишиб турар экан. Бизнинг ёмғир булутлари нерларда бўлар экан?.Қуёш ботганидан сўнг ер улкан қаронғи бўшлиқда бирор ёққа Фарғонанинг хандалагидай юмалаб кетмайди. Билмайсан яна шоирсан. Энам тоғли жойларда зилзила бўлса: хўкиз ерни бир шоҳидан иккинчи шоҳига олди. У кун бўйи ерни кўтаравериб хориган эди", дерди.
Анжела қошларини баланд кўтариб кампирга боқди. “Мени кечиринг, кетаман, мен энди бу денгизларга, қушларга, кемаларга қарай олмайман. Уларнинг ҳар бири денгиз тубида чингуллар, маржонларга ўралиб қолган Рўзанинг фарёд ва илтижоларини олиб келади".
Яна шуни таъкидлашни истар эдимки, мамлакат учун жуда муҳим бўлган таълим, соғлиқни сақлаш ва мактабгача таълим вазирликлари фаолиятида хорижий ташкилотларнинг улушини камайтирмоқ лозим. Акс ҳолда пенсияга чиқиб 9 йилгина пенсия оладиган ўзбек эркакларига ўҳшаб, яқин орада ёш ўзбек гўдак болаларимиз ҳам инсониятнинг "Қизил китоби"га кириши мумкин.
Демократик қарашларим ва бошимга тушган воқеаларни рост сўзлаганим учун 2016 йилда Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзолигидан чиқарилмаганимда: Америка, Хитой, Туркия, Изроиль, Россиянинг..рус, инглиз, хитой, турк, яхудий миллати номдор ёзувчиларига, Нобель мукофоти лауреатларига.. мигрант болалар ва оналарини ватанига қайтариш ҳақида уюшма номидан расмий хат йўллатган бўлардим.
Мен ўзбек адабиётига ҳеч кимга ўхшамаган, ўз овози ва ўз йўлига эга ёш қадам қўяётганига гувоҳ бўлдим. "Қўрқма" китоби муқовасига "Bestseller" деган сўз ёзилгани бежиз эмас экан. Чунки одамлар китоб ўқишдан узоқлашган бу даврда Жавлон Жовлиев асарининг учинчи нашри сотилиши ўзи бир қудрат, бир мўъжиза.
Деворда Бекжоннинг турли йилларда яратган асарлари,сўзаналар,сопол тақсимчалар орасида тизилиб турарди. Оқиш нур сочадиган шифтдаги кичик қандилни ёқиб юборди.Турли-туман портретлар осилган катта хона чороғон бўлиб ёришиб кетди.Шу билан бўёқ,ёғоч,ҳар хил ўткир хидли суюқликларнинг хидлари ҳам тарқаб кетгандай бўлди.
Ябукининг ўзи ёшлик пайтларида икки йил Париждаги рангтасвир мактабида таҳсил олганди. Ўшандан бери мартаба борасида ҳам, тақдир борасида ҳам ҳеч бир муаммога дуч келмаганди: университет аспиранти ана-мана профессор унвонини оламан деб турганди. Энди эса худди савдойи одамдек оқибатини ўйлаб-нетиб ўтирмай, ишни ташлаб, боши оққан томонга кетмоқчи бўлиб турибди.