Ўнг қўлим худди хизматкор қизнинг кун охирида қўли оғригандек зирқираяпти. Қизиғи, ибораларни танлашда ҳам худди шундай ҳафсаласизликни сезяпман, ҳолбуки, ақлий жиҳатдан бир ой аввалгига қараганда анча яхши қуролланган бўлишим керак эди.
Бу йил қишнинг қаҳратон совуғи эрта бошланди. Бир неча ҳафтадан буён улар эски картошкаю карам билан тирикчилик қилиб келишарди. Тақвимга бундоқ қарашса, эрта-индин рождество байрами, ертўлада эса ҳеч вақо йўқ, шип-шийдам.
Ниҳоят, Том хонага кириб келди. У Жессига эътибор бермагандай, шунчаки қараб қўйди. Уни танимади чамаси. Аслида, Жесси Томнинг жияни эди. Тўғри, улар беш йил бир-бири билан кўришмади. Фақат Том ўша илгариги Том эди. Ё Худо, наҳотки у шунчалик ўзгариб кетган бўлса?
Елкам каби қотди мачта,
Ким ҳам ундан этар халос?
Денгизлардан париларни
Қайтаришга борми асос?
“Инжил” эсиб борар шамоллар билан,
ровийлар тирилар, тиллари узра
қайнарди Ҳазрати Сулаймон ҳақда
афсона ва унинг илдизларини
суғориб туради “Муқаддас шеърлар”.
Менга сас бер, —
Сасга қафас оғиз бер.
Менга сўз бер –
Сўзга қафас қоғоз бер!.
Ишқ бор,тирикдир жонимиз,
Ишққа бахшида қонимиз.
Ишқ — кечамиз,ишқ – тонгимиз,
Ишқдир бизнинг султонимиз.
Бунинг боиси шунда эдики, кейинги икки-уч йил давомида шаҳри азим Киётодан фалокат аримади — дам зилзила, дам кучли довул, дам ёнғин, дам очарчилик тинмай қутқу солиб турди. Оқибат — пойтахт ҳувиллади-қолди.
Сени кутаману биламан, асло
Мен сени бағримга боса билмасман,
Сен – зангор, беғубор самосан, само…
Мен-чи, қафасдаги қушман, асирман.