Ҳозир айтганимдек, адабиётда аёллар образи десак, албатта, Ж. Сандни эслаймиз ва энди ғурур билан айтишим мумкин. Ўзбек адабиётида биз ўзимизнинг Жорж Хоразмиямизни ардоқлаб ўқишимиз керак бўлади. “Телефон”, “Тилсим санъати”, албатта, “Овворанинг кўрган кечирганлари...” Ўйлайманки бугунги муҳокамага олиб чиқилган “Хоразм маликаси Дорова”романи.
Кўнгли очиқнинг йўли очиқ дейишади. Шу боисми, неки хорижга сафарлар, тадбиру тантаналар ва мукофоту-совға, саломлар бўлсин, акамизга насиб этади. Чин дилдан беришади.
Биз аслида муҳташам “Қалъа”нинг 100 йиллигида тўпланиб турибмиз.
Китоб тақдимотлари, шунга ўхшаган тадбирлар зиёли инсонларнинг ўзаро фикрлашиб олиши учун бир имконият, деб ўйлайман. Келинглар, шу ерда дунё ҳақида, одамлар ҳақида, ўзимиз ҳақимизда фикрлашиб олайлик.
Бу Саломат Вафонинг “Масхарабозлар ўйини” ҳикоясидан олинган матн. Фожианинг турли чолғу асбобларининг товуши асносида акс эттирилиши мени лол қолдирди. Одатда наср таҳлилига киришилганда, сюжет воқеаларидан оғишмай боришга ҳаракат қилинади. Ҳикоя ёки қисса нима ҳақида?
Ёзувчи Леонид Андреев ўша жуда кўп, минг бир йўлларнинг ичидан “нафратланмай нафратланиш” йўлини топди.. Ўқувчи учун оғир бўлган воқеаликни китобхонни ўзидан бездирмайдиган жараёнда асарни шеърга, оғангга ўхшатиб ёзишни уддалабди.