Marta o'qildi
"Маним жоним ҳовучимда". шеърлар. 4 январь. Шоир Ғулом Мирзо туғилган кун.
Яна қонлар ота бошлар
Кўнгил кўзгусига тошлар.
Яна чил-чил синар кўнгил,
Яна зил-зил ботар тошлар.
Яна сўзлар қота бошлар, —
Маним жоним ҳовучимда.
Яна кул-кул-ку бардошлар
Анинг булбул товушиндан.
Яна кўзлар — соҳир қўшиқ,
Оқлар-қаролар қарошлар.
Яна ҳил-ҳил етилгай ишқ,
Яна симсим оқар ёшлар.
Яна сочлар сочар тушлар,
Яна қушдай учар ҳушлар.
Яна жим-жим эгилгайдир
Муҳаббат пойига бошлар…
СИЗ
Қўлимни узатсам — етадиганим Сиз,
Гулимни узатсам — тутадиганим Сиз.
Соғинчнинг сап-сариқ чечаклари-ла
Дилимни безатсам — кутадиганим Сиз.
Сизсиз куним ўтмас… Сизсиз ўтган ой –
Йилимни кузатсам — ўтадиганим Сиз.
Сизсиз ғамим битмас, на битар толе,
Чин сўзимни битсам — битадиганим Сиз.
Оҳ, бунча саркашман, дунёйи дунда
Феълимни тузатсам — ютадиганим Сиз.
Не алам, бахт қуши ортидан гирён
Қоладиган мен эсам — кетадиганим Сиз.
Қўлимни узатсам — етадиганим Сиз…
* * *
Инсми ё парисиз — келдингизу дуч,
Оту зотингизни билолмай доғмен.
Сизни орзулаган хаёлларим пуч,
Лаҳзалик висол — Сиз,
Мангу фироқ — мен.
Дийдам дийдорингиз дейди-ку, нетай?
Бу ғам юрагимни ейди-ку, нетай?
Кўзим куйди, ўзим куйдим-ку, нетай –
Ичида ўт қалққан
Икки қирғоқмен.
Лаҳзалик висол — Сиз,
мангу фироқ — мен…
* * *
Кўзингиз — иккита чўғ-олов,
Ўзингиз — биттасиз.
Қошингиз ёғдирар кўп бало,
Бошимга етасиз?..
Боқасиз — юракда киприклар
Гулханин ёқасиз.
Ёқасиз — кетаркан кўприклар
Гулхани ёққа Сиз.
Лабингиз ҳалитдан хун дегай,
Тинимсиз бунчалар.
Тилингиз индамай, индагай
Дилингиз, ғунчалаб.
Тишингиз гавҳарин ғавғоси
Ҳар бири — бир бозор.
Ишқ баҳрин жамики ғаввоси
Шул дурга харидор.
Сочингиз — сарин бўй таратган
Серғулув, шўх шамол.
Сарвни рашк ичра қаритган
Қаддингиз — не ниҳол?
Қўлингиз — парвозга шайланган
Қўш қанотмикин ё
Кўксингиз ганжини пойлаган
Икки оқ аждаҳо.
Лутф этиб, боз сухан ахтардим
Айтгали қулоққа.
Васл деб сирғадай сарғардим, —
Осилдим фироққа.
Кўнгил — хун, ҳол — забун, тил — тугун,
Руҳимда зилзила.
Ҳукм этманг: «Қалайсиз!?» деб, бугун –
Олтинингиз бўлай!..
* * *
Турналар, сиз билан бирга қайтаман,
Киндик қоним томган ерга қайтаман,
Сизнинг тасбеҳингиз — менинг ташбеҳим,
Шода-шода тизиб, шеърга қайтаман.
Юз йилки, ичикиб доғ бўлди дилим,
Энди қизғалдоқзор қирга қайтаман.
Қаҳратон қаҳридан, зулмат бағридан
Офтобга қайтаман, нурга қайтаман.
Ахир, қачонгача гирён, сарғариб,
Соғинганда — хавотирга қайтаман?..
Турналар, сиз билан бирга қайтаман…
* * *
Севгидек келасан кутилмаганда,
Биламан, бари бир, суясан.
Сўзингда — писанда, кўзингда — ханда,
Сен мени ҳаммадан олиб қўясан.
Сенингсиз юрак — муз, дунё — қаҳратон,
Мени соғинтирган офтобрўясан.
Кўзим жилғаларин эритиб, қачон –
Сен мени ҳаммадан олиб қўясан.
Висолингга тўймадим ахир,
На Сен фироқ айлаб тўясан.
Ногаҳон, баҳордек келасан-да бир, —
Сен мени ҳаммадан олиб қўясан…
.jpg)
* * *
Ғулом Мирзо (Ғулом Мирзаев) 1964 йил 4 январда Қашкадарё вилоятининг Қарши туманига қарашли Хушвақд қишлоғида туғилган. ТошДУнинг ўзбек филологияси факультетини тамомлаган (1989). «Яхшиям сиз борсиз» (1994), «Унутилган ҳур» (1997) шеърий тўпламлари нашр этилган.
- - -